Watervallen en natuurschoon

21 juni 2024

Het was een fris nachtje hier aan de rivier. Als de zon over de berg komt is het gelukkig weer lekker warm. We stappen in onze bergstappers richting de waterval en nog een stukje verder volgens het bord. In Noorwegen gaat het gelijk steil omhoog. Niks langzaam wennen, huppekee de berg op. Trappen, rotsen, het is goed focussen. De wandeling is superleuk en supermooi. Er hangen kettingen om aan vast te houden over steile rotsen heen en houten trappetjes. En wat een prachtig uitzicht om ons heen. Het is ook heerlijk rustig, heel af en toe een andere wandelaar. Na een half uur komen we bij de waterval Månafossen. Prachtig hoe deze uit de berg wordt geduwd. 

We klauteren een uurtje verder en komen dan in een soort paradijs uit Psalm 23. Niet dat stukje van dal van duisternis natuurlijk, maar die grazige weiden 😃. Wat een rust, het is bijna sereen.

Verkwikt aan de waterstroom gaan we weer camperwaarts. Dat betekent dus weer half aan de kettingen hangen naar beneden. Voldaan komen we weer beneden. Even flink de armen en voeten in de koude rivier, heerlijk. 

Als we zijn uitgezweet gaan we weer op pad. We willen weg 13 gaan volgen, een volgende toeristische weg. 

Na een minuut of 20 zien we een leuke plek aan het water en stoppen daar. Het is bij een soort van landwinkel aan een viswater. We besluiten ook maar gelijk te blijven in het kader van slow traveling. De zon schijnt lekker, de warme kaneelbroodjes bij het winkeltje smaken heerlijk en we wandelen wat naar het haventje door het kneuterige dorpje. r

Er komen steeds meer vissers bij staan.  Ook de vrouwen vissen hier massaal, Wie weet gooi ik ook nog eens een hengeltje uit 🤪

Vorig jaar op deze datum vierden we midzomernacht op de Noordkaap, een fantastische ervaring met de mooie niet-ondergaande zon. We kijken voor de grap op de webcam van de Noordkaap en zien één en al mist. Vandaag zien we weer een prachtige zon net wel ondergaan in het fjord. Voor maar heel even, want dan mag hij alweer op. 

22 juni 2024

Vandaag geen zon, het is bewolkt maar niet koud. Als ik nog warme kaneelbroodjes heb gehaald hoor ik een hoeveelheid aan bellen. De schapen kudde wordt door een tunnel onder de weg door gedreven. Het zijn een hoop zwarte schapen haha. Een leuk gezicht altijd om te zien dat als er 1 schaap door de buis is, de rest volgt. 

We rijden naar het Lysefjord, wat een schitterende omgeving. Zelfs bij regen en bewolking. Helaas vaart de ferry door het Lysefjord niet op zaterdag. Het meisje bij de vvv doet aandoenlijk haar best om wandelingen in de regen aan te prijzen, helaas hebben we daar geen zin in. We drinken nog even koffie aan de kade totdat de miezer toch echt regen wordt. Prima reisweer zeggen we dan tegen elkaar. We rijden de de toeristische route Ryfylke, weg 13. Het duurt even voordat het mooi is, gezien de steden en winkelcentra die we eerst passeren. Het is bewolkt maar nog hoog genoeg om de bergen en uitzichten te kunnen bewonderen. We besluiten in Sand te stoppen en een plek voor de nacht te zoeken. We willen daar dan morgen de ferry pakken naar de andere kant vanwege de prachtige route aan die kant. 

In Sand blijkt dat er helemaal geen ferry vaart überhaupt naar de overkant. Die is al jaren uit de vaart. Gek, zo oud is onze kaart nu ook weer niet. Nou ja,we willen vandaag toch nergens meer heen. Helaas is de mooie plek aan de haven bezet en parkeren we de bus bij een waterval van een zalmrivier. Ook een prachtig plekje. Het weer is opgeknapt, heerlijk om door dit gemoedelijke dorpje te lopen aan een prachtig fjord. 

Na het eten gaat Peter vissen bij de haven op 5 minuten lopen en als mijn boek uit is ga ik er een poosje bijzitten. Het is helemaal windstil, de zee is vlak. Er staat een vader met wat zoontjes te vissen en als Peter beet heeft maar de vis van de haak vliegt krijgt hij gratis coaching van deze vriendelijke behulpzame man. Hij kletst honderduit en als we weer naar de camper lopen zijn we op de hoogte van vele must-see visplekken in Zweden. Nou, dat zien we nog wel denk ik bij mezelf 😆. Bij de camper zitten we nog een poos buiten, zo zacht is het nog. Met het rustgevende geluid van de waterval gaan we lekker slapen. 

23 juni 2024

Wat was het stil vannacht. Ik ga eerst een rondje lopen na onze ochtend koffie. Het is prachtig weer, de zon breekt bijna door en nog steeds windstil. Als ik bij het haventje loop zijn bijna alle plekken vrij waar het gister vol stond. Dat wordt nog even een paar uurtjes verkassen naar de haven. Hoe leuk! 

Rond de middag gaan we weer lekker rijden. Een stukje terug vanwege de ferry die er niet is. Maar serieus, de route die we vanmiddag hebben gereden is niet in woorden uit te drukken. Wat was het ontzettend prachtig, indrukwekkend en bijna surrealistisch. Allereerst door een prachtige kloof waar vroeger een zinkmijn was. Dat is nu een soort museum waar je met een gids heen kan. We wandelen leuk langs de berg met zicht op de kloof totdat we bij een hek komen waarop staat: verbudt! Alleen met gids. Tja, die hebben we niet. Aan de andere kant van het hek loopt een ouder echtpaar met hun hond. Ze kijken om en zeggen dat we gewoon over het hek moeten klimmen. Wij, brave Hollanders, wijzen op het bord dat het niet mag. De man lacht schamper, hij woont al 40 jaar hier vlakbij en onzin dat je hier zonder gids niet mag lopen. Dit doet hij al 40 jaar. Dus hup, klim erover en loop lekker over dit pad totdat je bij de mijn komt. 

En dus klimmen we over het hek en lopen een mooi pad. Peter houdt van dit soort avonturen, mijn gehoorzaamheid komt in gewetensnood. Heel irritant. Maar ja, toch leuk dat we dit wel hebben gedaan. Als er een gids met groep de mijn uit komt zetten loopt ook Peter toch snel terug. 

Na de kloof vervolgt de route hoger en hoger de hardangervidda in. Een schitterend natuurgebied. De sneeuwwallen zijn wel 2 meter hoog. De weg is ook nog maar vanaf half juni open. Huisjes met sedumdaken verspreid over de vallei,met meertjes, rotsen en plukken sneeuw. Alsof we door een sprookjesboek rijden. We zijn zwaar onder de indruk van al dit moois. Hoe zal dit dan wel niet zijn met zon. 

Tegen 5 uur vinden we een campinkje aan het fjord. De zon is gaan schijnen alleen verdwijnt die al snel achter de bergwand waar we staan. Het is nog wel heerlijk buiten, dus met de schuifdeur helemaal open bak ik pannenkoeken met uitzicht.