Zomer in Noorwegen

24 juni 2024

De zon schijnt al lekker warm op onze bus. Ik maak gebruik van de luxe van een wasmachine op deze plek. Het hangt al vroeg huiselijk onder de luifel te wapperen in de zon. Nouja,wapperen. Het is windstil. We gaan pas vertrekken als de was droog is dus nog even gezellig koffie onderaan bij het water. We keuvelen gezellig met een Nederlandse peuter die als wij terug praten van schrik zijn mond houdt. Rond de middag is alles weer spik en span in bus Peli en rijden we het fjord verder af naar de ferry. 

Bij de ferry kunnen we 2 kanten op. Door een miscommunicatie over welke ferry we nu ook alweer zouden nemen nemen we eerst maar nodig pauze. We besluiten geen enkele ferry te nemen haha, we rijden gewoon nog het fjord verder langs. Het is het Hardangerfjord en die heeft vele inhammen. We kunnen nog even vooruit. Het blijkt een goede keus, wat een leuke en mooie weg, de betuwe van Hardangerfjord. De kersen- en appelbomen zijn er in overvloed langs de hellingen. Na een uurtje vallen we bijna het haventje van Herand in. Een dorpje met een handjevol huizen, een grote buurtsuper, leuke zwemplaats. Een heerlijke relax plek. We lummelen en luieren er een paar uurtjes. Maken een praatje met wat mensen en rijden dan weer verder door. Waar zullen we eens slapen vannacht. Bij de volgende ferry, die moeten we wel echt hebben, is een camperplaats en we hebben precies het laatste plekje van de 6. Het is altijd leuk staan aan haventjes in Noorwegen. Schone wc's, vaak zelfs een douche en niet zo massaal. Peter vangt 's avonds nog 2 flinkerds van Pollak's, dat wordt morgenavond weer bbq'en....

25 juni 2024

We worden wakker van het geluid van de ferry die hiernaast vertrekt en aankomt. Ook wij gaan met deze ferry en aan de overkant vervolgen we de prachtige nog steeds toeristische route. Overal zijn plekken om even te stoppen, dus we schieten vooral niet op. Uiteindelijk komen we weer aan de overkant waar we gister de ferry niet hebben genomen. Nu gaan we deze wel nemen, denken we. Hij vaart net voor onze neus weg en de volgende duurt nog even. Als we op de kaart kijken kunnen we beter over de Hardangerbrug en door wat lange tunnels. We rijden naar Eidfjord, en vinden een plekje op een lege camping. Ik ben al aan het zoeken waar we zullen staan als Peter gaat betalen. Het blijkt dat je hier alleen contant kan betalen. Helaas, Noorse kronen hebben we niet op zak. Dus rijden we naar een andere camping, waar we een fijne plek cinsent, vrijwel midden in het dorp. Nou ja, dorp... 3 restaurantjes en een aanlegkade. Natuurlijk ontbreekt het souvenirwinkeltje niet. We slenteren er even doorheen als de eigenaresse ons aanspreekt. Jullie zijn vast Hollanders... Jullie hebben langere benen dan de Noren zegt ze. Mmm, of dat een compliment is weet ik niet. Ik zal maar niet zeggen hoe ik vroeger genoemd werd hahaha. 

Ze is Nederlandse en 6 jaar geleden voor de liefde hier naar toe verhuisd. We vinden elkaar in het ondernemerschap. We komen haast de deur niet meer uit. Morgen heeft ze het druk vertelt ze, want dan legt de AidaPerla aan. Het cruiseschip, er komen er 79 per jaar blijkt. 

Na het eten lopen we de gele route die we hebben gevonden. Het gaat steil omhoog de berg op naar een prachtig uitzichtpunt over het fjord. Vervolgens lopen we 5 km door het achterland. Wat een rust en ruimte zo aan de andere kant van dit dorp. Genieten van de boslucht, de snelstromende rivier langs het pad komen we een uur later weer bij de camper waar we de zon pas na 22 uur achter de berg zien gaan. 

26 juni 2024

Ik word wakker van een bepaald geronk, en nee, dat is niet het gesnurk van Peter.... Het cruiseschip komt eraan. Wow, wat een gevaarte in zo'n fjord vergeleken met de haven van Rotterdam. Het duurt een half uur voordat het gevaarte aan de kade ligt en dan begint onze live-movie van cruise passagiers. Met drommen komen ze de camping op, verdringen zich voor de campers om fotos te maken van hun eigen schip waar ze al 10 dagen op bivakkeren. Ze lopen nog net niet onder de luifel langs. De hele dag gaat er voor 15 min per ronde een watervliegtuigje omhoog en weer terug. Er rijdt een treintje de helling op waar wij gisteravond liepen, drommen groepen in kayaks door het fjord, of op elektrische fietsen naar de waterval. 

Ook wij stappen 's middags op onze sportfietsen om naar de waterval te fietsen. Natuurlijk weer met op het heetste van de dag, dus aan het eind van de route waar het flink steil omhoog gaat is mijn hartslag ook nogal hoog. Ik loop het laatste eindje wel 😀. Zover komen de touristen niet, want het is stil en rustig. Om bij de waterval te komen moet je nog een klim van 2 uur maken. Als we zien hoe dat pad loopt haken we af. We zijn nog geen klimgeiten. De weg terug gaat een stuk sneller, we hoeven haast niet te trappen. 

Poeh, het is net als in Nederland een bloedhete dag. Peter bakt de vis op de bbq en zelfs ik smul er zowaar van. 

We zwaaien het cruiseschip uit en gieren van de lach als door de luidsprekers Sail away van Enya schalt. 

Even verderop is het plaatselijke recreatie strand met duikplank en zwemplek. Dat is echt wel grappig in Noorwegen. Superleuke plekken zoals dit, alleen zwemt er niemand vanwege het koude water. Er zit zelfs een gratis sauna bij, met lakeview. Daar gaan we gebruik van maken. Een bijzondere belevenis, buiten is het nog 25 graden 's avonds, in de sauna 60 graden met uitzicht op de ondergaande zon achter de bergen. We doen stoer een poging om in het ijskoude fjord te liggen, maar ik kom echt niet verder dan mn knieën en na 3 minuten worden mn tenen ijsklompjes. 

We genieten nog lang op de relaxbanken langs het water en de mooie lucht. Wat een leuke dag!