Olympische activiteiten en een rustdag

1 augustus 2023

Als we vanmorgen wakker worden lonkt het meer voor een ochtendduik. Het is om zo te zeggen een heeuuule frisse ochtendduik. Brrr, wat is dit koud maar wat is het ook ontzettend lekker wakker worden. We dobberen maar kort en warmen op bij een kopje koffie. Het invalide toilet is verwarmd dus ik ga daar even uitgebreid plassen om mijn tenen weer warm te krijgen. Als we zijn opgedroogd rijden we naar Lillehammer, slechts 40 km verder. Het is een grote stad met boven op de berg 2 skischansen die al van verre zichtbaar zijn. Er zijn 900 traptreden te lopen om boven bij de skischans te staan. We hebben meer zin in een wandeling er naar toe door het bos. Het blijkt langs een prachtige waterval te gaan. Volgens Komoot kan je de waterval oversteken om bij het Olympische deel te komen. Maar waarschijnlijk is dat alleen in de winter als de waterval bevroren is. Hier gaan we echt niet oversteken. Nog een poosje verder klimmen en dan komen we bij een stenen brug over het water. We genieten volop van deze onverwachte mooie spectaculaire wandeling. De laatste hobbel is een heuvel met stenen, wat waarschijnlijk in de winter een skihelling is. Dan staan we bovenaan bij de skischansen. We horen een zoevend geluid, blijkt dat er mensen nu aan het trainen zijn met skischansspringen. Het is een soort waterbaan ipv ijs en ze landen op kunstgras. De trap naar beneden loopt er vlak langs. Alle mensen, wat is zo'n schans schuin! Dat die mensen dit durven, ik durf niet eens te kijken als ze springen. De tribunes zijn ook al hoog ernaast, je moet geen hoogtevrees hebben als je toeschouwer bent. Beneden kunnen we er precies tegenover staan en ziet het er ook indrukwekkend uit. Leuk om mee te maken zo midden in de zomer. Terug bij de bus eten we lekker wat en rijden we nog een uurtje naar een overnachtingsplek aan het water. Precies tegenover Hamar, dat zien we liggen aan de overkant van het meer. Het is alweer een prachtige dag, de zon is heerlijk gaan schijnen en er komen allerlei 'locals' hier zwemmen. Er is zelfs een echte duikplank van 2 etages in het meer. De rest van de middag en avond brengen we door met zwemmen, lezen, bbq'en en vuurtje stoken. Wat een leuke plek is dit. Om een uur of half 12 is het dan toch echt voor het eerst een soort van donker buiten. 

2 augustus 2023

We slapen asociaal uit, de zon brandt ons de bus uit. Eerst lekker zwemmen. Het is superlekker water. 18 graden, prima te doen. En kan ik gelijk even mijn haren wassen :). Als we het water uit komen is een Noors gezin druk bezig met een soort kraampje uit te stallen met een bbq-oven om aardappels te poffen. Er zit hier een evenement aan te komen. De aardappelbakker vertelt dat er een rescueboot komt straks en kinderen iets van uitleg gaat geven. Een soort open dag van de Reddingsbrigade hier in het dorp. Zitten wij daar even met onze neus bovenop. Het is een gemoedelijk sfeertje, de dorpsbewoners druppelen binnen en de kindertjes duiken lekker van de duikplank en spelen in het rond. Leuk te zien hoe iedereen hier met elkaar omgaat. Het is de hele middag een drukte van belang op deze dorps/ontmoetingsplek. We kijken onze ogen uit. Het is een stralende zomerdag, de mensen staan in de rij voor de gepofte aardappels. En dan ook gewoon netjes in een rij, geen opgehoopte voordringerij. De tieners zitten aan picknicktafels te kletsen en op hun telefoon filmpjes te kijken. Als ze weglopen nemen ze hun afval mee en gooien dit in de afvalbak. Een jongen komt zelfs terug omdat de nog wat op de grond lag. Onze mond valt open haha. Als we tegen 8 uur 's avonds onze koffie drinken is de bakker druk aan het opruimen. Ik maak een praatje met hem en het blijkt dat hij dit samen met zijn zoon heeft opgezet. Eten verkopen en nog iets wat ik niet begreep om de educatieve reis te bekostigen voor zoonlief naar Polen. Daar gaan ze met school Auschwitz bezoeken. Zo raken we aan de praat over de oorlog wat in Noorwegen ook zijn sporen heeft nagelaten en de vrijheid van de kinderen hier in Noorwegen. Jonge gasten van 10-12 jaar die met speedbootjes over het water scheuren, maar eerst hun zwemvesten aantrekken zonder gemopper. Ze zien er gelukkig uit, dat beaamde de man ook. Het dorpje waar we staan is kneuterig en gemoedelijk. De deuren hoeven nog niet op slot. Al met al een leuk en interessant gesprek met deze Noorse meneer. Als hij de boel heeft ingepakt geeft hij ons 2 blikjes Solo kado, de Noorse sinas. Wat een vriendelijk gebaar. Het is vanavond nog lang aan en af rijden van auto's die de bootjes en bijbehorende kinderen uit het water rijden. We hebben genoten van deze zonnige dorpsbijeenkomst en deze heerlijke plek.