We zijn er!

17 en 18 december

De vlucht naar Auckland liep verschrikkelijk uit. Tegen kwart over 9 vertrokken we pas. De piloot maakte het goed door lekker hard door te vliegen zodat we er maar 9 uren over gedaan hebben. De douane waren we zo doorheen en ook de laatste vlucht naar Christchurch was binnen 2 minuten ingecheckt en ook simkaartjes geregeld. Het was van Auckland Int nog 20 min lopen naar de Domestic Departures. Fijn even de benen strekken. Juichend liepen we het gebouw uit, yes yes, we zijn er! Bij het naar buiten gaan sloeg de regen ons in ons gezicht, een verfrissend welkom zullen we maar zeggen. Het binnenlandse vluchtje ging heel wat gestroomlijnder. Binnen 10 min zat iedereen op z'n stoel en wij helemaal voorin op rij 1. Het was te hilarisch. Een soort maximaal vooraan, bij de stewardessen letterlijk in de pantry. Geen raam om naar buiten te kijken. Gelukkig was het bewolkt dus gaf dat niks. Bij het opstijgen en landen zaten we cosy knie aan knie met de stewardessen. Heerlijk ongemakkelijk elkaar niet aankijken. 

Tijdens het wachten in Auckland hadden we een motelkamer geboekt die ons zelfs bij het vliegveld kwamen halen. Erg fijn, binnen 10 minuten waren we in ons kamertje en lagen we al snel op een oor.

19 december.

We hadden om half 2 smiddags voor het laatst gegeten in Auckland, dus om 7 uur s ochtends hadden we best trek en snakten we naar koffie. Aan de overkant van de straat konden we koffie krijgen en een heerlijk broodje. Soms smaakt koffie extra lekker, dit was zo'n "soms". 

De aardige mensen van het motel brachten ons zelfs naar het camper verhuurbedrijf. En daar gingen we dan, stuur rechts, links rijden. De eerste kilometers gingen bij elke rotonde ruitenwissers heen en weer. O ja, knipperlicht ook aan de andere kant. We zeggen nu steeds een standaard tekstje op een ritme op: knipperlicht rechts en links blijven rijden. 

We rijden eerst naar de supermarkt en ik ben daar diep onder de indruk van de prijzen. Hoe bestaat het dat je een gezin kan onderhouden. Bijv. een zakje sla 4,95 dollar. Komkommer 2,95. Koffie 9 dollar voor 200 gram. 

We gaan om the road naar Akaroa, een schiereiland. Het is een prachtige rit. Een bochtige bergweg waar we onze traditie in ere houden net als in eigen camper. Koelkast vergeten te vergrendelen en een kastje niet goed dichtgedaan. Dus de melk en de eieren schuiven bij elke bocht gezellig met ons mee over de vloer. 

In Akaroa vinden we een gratis overnachtingsplek aan de haven. Wat is het hier mooi! Prachtige bomen en bloemen in bloei. Het ruikt erg lekker. Om 3 uur maken we een schitterende wandeling door de bergen met uitzichten over de baaien. Het is wat bewolkt dus de bergen zien we niet volledig. Daarna richt ik nog eens de camper goed in. Alles moet even nog zijn plek vinden en onze eigen draai erin zoeken. Peter wijdt het kookstel in door het avondeten te maken. We genieten van het uitzicht en gaan straks lekker op tijd weer slapen. Bij het lopen vanmiddag zag ik die mooie uitzichten, groene bergen, bloeiende bomen, blauwe zee en ik besefte: we zijn er!