Een dag met "gouden" randje

28 december 2022 - Punakaiki, Nieuw-Zeeland

27 december 

We doen vandaag rustig aan. We hebben geen brood nog dus na ons kopje koffie rijden we eerst langs de supermarkt, tanken we de auto vol en vervolgen we onze weg langs de westcoast. We nemen een klein stukje verderop de afslag naar de kust bij het plaatsje Okito. Het stelt niets voor en tegelijk heeft het van alles. Een supermooi strand met blauwe hoge golven. Een geschiedenis van de eerste bewoners met authentieke huisjes. We eten eerst ons broodje aan het strand en rijden dan weer verder. Langs de route van vandaag zijn dorpjes/stadjes waar goudmijnen zijn of waren. De eerste waar we langs rijden is Ross. Alsof we in een wild west film belanden. Er is een heus museumpje waar je voor 10 dollar een schep en een bak meekrijgt om zelf goud te delven. De man van het museum houdt wel van een praatje dus we komen aardig wat te weten zonder dat we vooraf wisten of we dit wel wilden weten. Het hele stadje is een openlucht museum dus we slenteren er heerlijk doorheen en lunchen in het parkje. Even verderop ligt een stadje wat vooral bekend is vanwege de Jade. Prachtige groene steen waar de mooiste sieraden van worden gemaakt. Wat een cultuur op 1 dag voor ons doen. We rijden door naar Greymouth, een plaats aan de kust. Hier staan we pal aan zee, wat een enorme hoge golven! Er zijn een paar surfers, heel gaaf om te zien. Een man uit een enorme camper loopt ook met zijn plankje onder zijn arm naar de zee. Hij vraagt of we van plan zijn lang te blijven, dan kunnen we even op zijn hond letten die onder zijn camperhuis ligt. Wat een grap, heel zijn bus staat wagenwijd open. Hij heeft groot vertrouwen in ons. En op een hond passen, hij weet wel aan wie hij het vraagt. Helaas voor hem, na de koffie vertrekken we weer. 

We rijden richting Punakaiki, daar willen we morgenochtend de pancake rotsen bekijken. Alweer een prachtig stuk, langs de ruige blauwe Tasman zee. De weg loopt nog net niet over het strand. We vinden een vrije gratis plek aan het strand waar we heerlijk met onze stoeltjes en boeken van de zon en de woeste golven genieten. Helaas te wilde zee om te zwemmen. De zonsondergang is de mooiste die ik heb gezien, een echte uit de boekjes. Hij gaat precies andersom onder dan bij ons thuis. Van rechts naar links. We slapen vannacht met het geluid van de beukende golven. 

Foto’s

1 Reactie

  1. Peter:
    28 december 2022
    Leuk dat ie man voelde dat jullie echte honden liefhebbers zijn. West Coast is veel te gevaarlijk om te zwemmen hoor, niet doen.