Klooster, Hjo en sluisbelevenissen

1 juni 2023

De stilte was oorverdovend vannacht, we zijn wakker geworden van het vogelconcert. De zon schijnt, de wind is ook gaan liggen en voordat we ontbijten nemen we een frisse duik in het meer. Nou ja, niet echt duiken dan want het water komt niet hoger dan mijn middel. Wat is dit superlekker! Het is erg schoon en helder water, en geen slang te bekennen haha. We lummelen wat aan na het ontbijt in de zon en maken er een huishoudelijke ochtend van. Alles weer fris en schoon, we verlaten deze mooie plek met andere huishoudelijke doelen. Tanken, water tappen, boodschappen doen en Zweedse kronen trekken. De Zweedse Coop is in het eerste beste dorp te vinden en de rest ook. Dat zit lekker mee. Leuk om de prijzen van de boodschappen te vergelijken. Van alle kanten horen we dat dit een duur land is. Ik vind het nog aardig meevallen. Gehakt bijv. Is echt niet veel duurder dan van de vleesboer in Polsbroek. 

Vanmiddag willen we graag een stuk fietsen en Peet heeft en rondje rond het Riksenmeer gevonden. We rijden naar Os, een dorp met een museum en een station wat alleen in juli en augustus open is. Er is geen mens te zien. We fietsen heuvel op en af, niet te steil maar toch genoeg inspannend. Typische rode Zweedse huizen sjezen we voorbij met af en toe een glimp van het meer. Bovenaan het meer staat een kerkklooster wat er rustgevend en stil uitziet. Niet wetende nog dat we hier vanavond zullen slapen haha. De andere kant van het meer is vooral gravel road, met heeeeel veeeel bos om ons heen. Een roofvogel zweeft over ons heen en vliegt prachtig vlak voor ons. Een indrukwekkend gezicht. Gelukkig komen we na 5 km weer op de gewone asfaltweg en zoeven vooral heuvel af de laatste kilometers. 42 km in totaal. Dat voelt mijn zitvlak wel....

Het is inmiddels half 7 en we dubben wat we zullen doen. Hier blijven staan kan ook, alleen er staan 3 paarden nieuwsgierig naast ons bijna met hun hoofd door het raam. Het lege museum is ook niet echt inspirerend om de hele avond naar te kijken. We rijden naar het klooster en parkeren daar op de parkeerplaats. In heel Zweden mag je op parkeerplaatsen bij kerken, musea en scholen als er geen diensten of lessen zijn overnachten. Er is hier zelfs een wc met een  warm en koud waterkraan. De klok luidt gezellig af en toe. Een fijne slaapplek. 

2 juni 2023

Er is de hele avond en nacht niemand voorbij gekomen. Waar zijn alle mensen toch? De koffie buiten in de zon is toch wat te koud, er waait een frisse wind. Later lopen we nog even een rondje over de begraafplaats en door de kloostertuin. Geen wonder dat het zo stil was haha. We gaan vandaag richting het nationaal park Tiveden en rijden daarvoor langs het Vätternmeer. Bizar zo groot als dat meer is. Het Lago Maggiore is daar een plasje bij vergeleken. Bij Habo zetten we koffie met de neus van de bus bijna in het meer. Brrr, wat een koude wind. Achter glas in de zon is het lekkerder. In de boekjes lezen we over het stadje Hjo. Dit spreek je uit als Joe van joehoe. Het lijkt leuk om heen te gaan al was het alleen al om de ijsjes die aangeprezen worden. En het klopt, het stadje is leuk en het ijs is superlekker. We doen een historische wandeling die we bij de vvv halen. Door de leuke steegjes en straatjes met allemaal houten huisjes en de verhalen over de functies die de huizen vroeger hadden. Het ligt prachtig aan het Vätternmeer en het haventje is met zijn houten kleine huisjes nog bewaard gebleven. Ook weer zo'n openlucht museum. Daar is ook het Glassparadiss oftewel de ijssalon. Veel keuze uit smaken en de bollen zijn 3x zo groot als in onze krenterige Nederland. Het is een hele lunch. Er zitten veel tieners die uit school ijsjes halen. Grappig om te zien en dat ze zo netjes hun rotzooi opruimen. Tot 15 jaar moeten kinderen verplicht een helm op met fietsen. Die houden ze ook gewoon op terwijl ze met vriendinnen kletsen en een ijsje eten. We hebben weer genoeg te zien tijdens onze ijsmaaltijd. 

Terug bij de camper eerst een kopje thee om op te warmen en rijden we door naar cultuur nummer 2. Karlsborg, een vestingstad met daaromheen militairen in opleiding. Het is een surrealistisch dorp. Een enorme dikke vestingmuur met poorten, de straten zijn ongelijke keitjes, er lopen vrijwel geen mensen alleen wat groepjes soldaten. Erg apart. Ik ben momenteel een boek aan het lezen over de Duitse studentenverzetsgroep De Witte Roos en ik ben net bij het deel dat ze zijn opgepakt door de soldaten. Gelukkig is dit Zweden en is het 2023. We lopen al snel weer terug naar de bus en rijden naar cultuur nummer 3. Forsvik Bruk, ook een soort openluchtmuseum met historische machines en en industriële geschiedenis van Forsvik, dit was de eerste elektriciteitscentrale. Dit ligt aan het Gotta kanaal die dwars door Zweden loopt met heel veel sluizen. 1 ervan hier midden in dit dorp. Het museum is dicht inmiddels, maar erachter aan een uitloper van het kanaal ligt een parkeerterrein waar we gaan staan. Weer een prachtige plek. 

We lopen naar de sluis en wat we daaraan treffen is te grappig voor woorden. Er komt juist een cruiseschip aan. Later bleek dit het oudste cruiseschip ter wereld te zijn uit 1874. Het was een belevenis om dit schip in de sluis te zien varen centimeter voor centimeter. Het paste serieus exact, geen ruimte meer over. Terwijl de schipper zat te zweten om in de sluis te komen werden de passagiers toegezongen door plaatselijke bewoners op leeftijd met vlaggen uit Canada, Duitsland, Zweden, Amerika. De accordeon maakte het compleet. Ze werden toegesproken, Johannes 3:16 werd aangehaald en er werden christelijke liederen als Groot is uw trouw en stad met paarlen poorten in het Zweeds. En wij dachten dat het opwekkingsweekend voorbij was :). 

Ook hier is een vuurplaats aan het water. De blokken hout liggen altijd klaar dus na het eten lekker fikkie stoken. Wat een afwisselende leuke dag was het vandaag.