Muggendans

19 juni 2023 - Inari, Finland

17 juni 2023

Het wordt bijna eentonig, de zon brandt ons al vroeg in de morgen de camper uit. Prachtig gezicht over de haven en de Botnische Golf. We vullen het water weer bij en Peter vraagt nog even bij de beheerder waar hier ergens een bouwmarkt is omdat we een scharnier moeten vervangen. Gelukkig zitten we vlakbij een redelijk grote grensplaats waar we langs komen. Dus dat is makkelijk opgelost. We worden hartelijk uitgezwaaid door de Zweedse mensen, dat voelt toch altijd lekker huiselijk om uitgezwaaid te worden. Wie weet waar je elkaar onderweg weer tegenkomt. Na 20 minuten passeren we de grens met Finland. Het is dat er een bord staat anders zie je het niet eens. Er zijn zoveel winkels langs de rotondes bij deze grensovergang. En ook is het een uurtje later én kunnen we weer gewoon met onze eurootjes betalen. De borden langs de weg zijn qua tekens hetzelfde als Zweden, alleen de woorden: er is geen chocola van te maken. Het eindigt bijna allemaal op Joki in ieder geval. 

Na ca. 150 km zijn we bij Rovaniemi, de Arctic cirkel oftewel de poolcirkel. In Finland heeft op deze plek de kerstman zich gevestigd. Het is een heus kerstdorp, compleet met kerstliedjes door de luidsprekers. Talloze souvenirwinkeltjes met kerstballen, kerstsokken en opgetuigde kerstbomen. De lichtjes vallen wat in het niet met 25 graden en 24 uur per dag licht. We kunnen de kerstman ontmoeten, alleen kost dat 40 euro en blijkt hij ook nog eens pas om 15 uur terug te zijn staat er op het bord. Gelukkig kan Peter nog schootje zitten bij de broer van Santa. In de winter zal het er serieus gezellig uitzien met heel veel mensen gezien de enorme hoeveelheid parkeerplaatsen van Efteling gehalte. We maken wat fotos bij de dikke witte lijn die de poolcirkel markeert. We zitten op een bankje in de zon en bekijken een groepsreis van 70 plussers die met elkaar symbolisch over de lijn springen en gedoopt worden met druppels Arctic water. Ze zijn er jolig en blij van en wij worden dat weer van hen. We slenteren langs het rendier parcours maar zitten achter een scherm omdat je ervoor moet betalen. Het is een commerciële toestand, leuk om er geweest te zijn maar om hier te overnachten met Joy to the world in juni is niet echt ons ding. Een paar kilometer verder op zijn er wandelingen te maken in Arctic gebied bij een hangbrug over een wildstromende rivier. Dat lijkt ons wel wat. Er is een route uitgezet die ons leuk lijkt. De natuur ziet er serieus prachtig uit. Maar al na 3 minuten lopen timmert Peter hard op mijn rug en nog een keer en weer. Mijn tshirt ziet zwart van de muggen. Ze zoemen in zwermen om ons heen. We zwaaien en maaien al lopend met onze armen en zijn onderhand in looppas om die beesten weg te jagen. We draaien ons om en rennen de paar honderd meter terug naar de camper. Wat een muggennarigheid. Ik vind Finland gelijk niet meer leuk, dat is natuurlijk een wat ongenuanceerde gedachte. Al rijdend bedenken we wat we voor plek zullen zoeken voor vanmiddag en vannacht. Met 25 graden binnen zitten is een beetje sneu als je op een mooie plek staat. Het moet in ieder geval niet aan water en tussen de bomen z daar zijn we wel over uit. We kachelen door totdat we iets geschikts tegenkomen. Een mooie route rijden we ondertussen. Ok, Finland is ook echt mooi. Prachtige rendieren af en toe aan het oversteken. We naderen een stadje, Sodankylä. Hier maar eens lekker pauzeren en eten. Als we de stad indraaien zien we veel mensen, en dan ook echt veel mensen. Parkeerplaatsen overvol met campers en auto's, hier moet iets te doen zijn dan kan niet anders. We checken of de camping wat is, maar die is overvol en het blijkt dat er een filmfestival is dit hele weekend. We vinden een parkeerplaats en lopen met de meute mee. De Finse aanplakbiljetten kunnen we niet lezen maar het lijkt op zich wel gezellig. Allemaal soorten en maten foodtrucks wat zo lekker ruikt dat er ervoor bezwijken. Gelukkig heeft de vrouw waar we eten bestellen geduld want voordat we Google Translate de verschillende soorten hamburgers hebben laten vertalen duurt wel even. Ze legt in prima Engels uit dat van alles wat er op de kaart staat ze eigenlijk nog maar 2 soorten heeft. Dat scheelt weer kiezen. Als we hebben besteld gaat de kar dicht en mogen we wel wachten tot het klaar is. Net op tijd dus. Het is superlekker, maar ook hier tijdens het eten worden we lek geprikt door de muggen. 

We rijden gewoon nog lekker een stuk door, het blijft toch licht en de zon schijnt hier ook vrijwel de hele nacht. We hebben een gratis camperplaats op het oog bij een skilift. Dat ligt hoger en vaak met wat meer wind zodat muggenkans klein is. De route is erg mooi, de vegetatie verandert, nog minder verkeer op de weg en het is al zo weinig druk. Af en toe seinen er tegenliggers naar ons dat we wat onzeker worden of ons licht stuk is. We checken het even, maar we komen erachter dat mensen dit doen als er rendieren op of vlak langs de weg zijn. Weer wat geleerd haha. 

De camperplek ligt zo ontzettend mooi, 360 graden rondom zicht. Normaal is hier alles wit maar nu prachtig groen en verdroogde sneeuwscooter routes waar we een stukje overheen wandelen. Er zijn nog een stuk of 8 campers die hetzelfde idee hebben. Het is zo ruim hierboven dat past makkelijk. We slapen als roosjes na deze lange reisdag. 

18 juni 2023

Om 3 uur vannacht word ik wakker van het zonlicht wat door een hoek van het rolgordijn piept. Bizar midden in de nacht. Om half 8 kijk ik even uit het raam en zie een kudde rendieren aankomen. Wat een schitterend gezicht. Ik maak Peter wakker en we schieten in onze kleren en schoenen om dit buiten te bewonderen. Wat een mooie dieren en onverstoorbaar lopen ze langs alle campers naar de berghelling. Dit is echt genieten en bijzonder op de vroege morgen. Het plan is om vandaag naar Inari gaan, een uurtje rijden. Hier schijn je een groot meer te hebben waar je een boottocht over kunt maken naar een Sami offerrots Ukko. De catamaran vertrekt om 13.00 uur. Onderweg zien we zoveel moois dat we nog moeten haasten ook. Om 10 voor 1 rennen we de kade op, geen idee waar we tickets kunnen scoren. Op de boot zelf. In de haast hebben we mijn handtas en een trui meegenomen en verder niets. In korte broek zitten we op de boot, wetende dat op het water toch altijd kouder is. Maar geen tijd meer om een andere broek aan te trekken. De boottrip duurt 2,5 uur en het is al even geleden dat we ontbeten hebben. Nou ja, het kost geen inspanning gelukkig. Er liggen dekentjes binnen (waar het vol zit met mensen en we geen zin hebben om ons daar tussen te proppen). Dus ik grijp een paar dekens en we zitten in een hoekje van de boot buiten. Het beste hoekje van de boot! En dankbaar voor de dekentjes. Het is een mooie boottocht over het Inari meer met 3300 eilandjes waarvan we er een paar zien. We zitten maar 300 km van Rusland vandaan. We zagen onderweg vanmorgen zelfs een bord met Moermansk Rusland 309 km. Heel apart. We horen interessante informatie over de Sami en de geschiedenis van de plekken waar we langs varen. Leven hoe de wind waait, want daar is leven en voedsel. Daar lopen rendieren, zwemmen vissen en stroomt het water. Een mooie levenswijze. 

Het is half 4 als we terug zijn en we rijden de camper eerst even naar de parkeerplaats langs het water om te eten. Best een mooie plek om te blijven. Overal in dit dorp hangen bordjes bij de parkeerplaats dat je er niet mag overnachten behalve bij deze parkeerplaats. Er komt nog een Nederlands busje aan met vrolijke Groningse pensionado's die dolblij zijn dat ze weer eens Nederlanders tegenkomen. We wisselen wat routetips en ervaringen uit. De stoeltjes komen naar buiten en het wordt een gezellig samenzijn. We wandelen rond het haventje en eten een ijsje. Er stijgt een watervliegtuig op vanaf deze plek. Wat een grappig gezicht is dat. Uiteindelijk wordt het een internationaal gezelschap op de parkeerplaats aan Inari-lake. Nederland, Italië, België, Duitsland, Finland en Zweden en Zwitserland. We eten nog buiten om half 9 daarna worden we opgegeten door de Finse muggen en gaan we lekker binnen zitten. Voordat we naar bed gaan wandelen we nog een rondje om de dag af te sluiten met zonlicht om bijna half 11 's avonds.

Foto’s

3 Reacties

  1. Anne-claire:
    19 juni 2023
    24 uur per dag licht, hoe bizar toch!! En 300 km van Rusland 😱
  2. Peter:
    19 juni 2023
    Jullie zijn er nou echt bijna Lies, wat een leuke verhalen weer. Dus nu weten we ook waar de kerstman woont. En dat 24 uur per dag licht met elanden overal, echt bijzonder 😘
  3. Moniette:
    20 juni 2023
    En dan in de poolcircel zijn, wat weer een gezellig verhaal van alle avonturen! Xx