Witte stranden en blauwe zee

29 juni 2023

Gistermiddag ging om 17.00 uur de weg open en kon de rij campers weer op pad. Het was nog maar een half uurtje rijden naar Sommarøy. We reden de brug over naar dit schiereiland en waren diep onder de indruk van de schoonheid hier. Blauwturqoise water, witte stranden, zelfs met bewolking adembenemend mooi. Het is maar een ieniemienie eiland en we hadden paar opties voor een overnachtingsplek. We vonden een schitterend plekje. Bij een uitkijkpunt over de zee met vele eilandjes. Peter ging gelijk eten koken zodat we vanavond lekker even rond konden lopen over het eiland. En dat was erg leuk om te doen. Het is een schitterende plek, klein maar fijn waar vele campers een plekje proberen te bemachtigen. Er is 1 camping en die stond overvol en vroeg de hoofdprijs. Dan stonden we veel mooier, lekker vrij en nog gratis ook. Peter spotte nog een zee-otter beneden bij het strand. Het was rustig slapen hier. Vanmorgen zijn we naar Hillesøya gereden, 2 km verder het eilandje op. Er is 1 berg die we gaan bewandelen. Wat een prachtige wandeling was het met fantastische uitzichten. Vandaag is het weer helder en zonnig. Het eiland Senja waar we vanmiddag heen gaan kunnen we zien alsook de tientallen eilandjes voor de kust. De wandeling gaat langs touwleuningen naar boven en we genieten volop. Bovenaan maakt een aardig Noors echtpaar een foto van ons en hebben we een leuk gesprek over Noorwegen, het weer en het reizen per camper of tent. Het gesprek van de dag als je op reis bent. Mensen kunnen zich niet voorstellen dat het bij ons helemaal plat is. Na 2 uurtjes wandelen zijn we weer terug bij de camper. We rijden naar een picknick plek bij de brug en daar lunchen we voordat we naar de ferry gaan. Om 15 uur gaat deze naar Senja. Om 14 uur sluiten we daar aan in de rij en die is nu al zo enorm lang dat we betwijfelen of dit op de ferry past. Dat past inderdaad bij lange na niet. Om 17 uur gaat de volgende dus we zetten de stoeltjes buiten, halen een ijsje uit ons vriezertje en met een goed boek komen we de tijd wel door. Als om kwart voor 5 de ferry aanmeert en we de boot zien vullen wordt het alsnog een twijfelgevalletje of we erop passen. We zij de een na laatste uiteindelijk. Om kwart voor 6 rijden we de ferry af op Senja, het fairytale eiland zoals de Noren het noemen. We rijden met de meute mee want de touristische route gaat ook die kant op. Voordat we het weten slingeren we over een bergweg tussen enorme bergen door. Dat is even schakelen na het lieflijke Sommaroy. Een paar tunnels later vallen we de berg af in het dorp Husoy. Er is weinig te beleven maar we kunnen er wel weer even het water bijvullen. De weg is echt prachtig tussen de bergen. We zoeken een overnachtingsplek en we zijn niet de enige. Overal staan al campers in hoeken en gaten van de weg. Er is weinig bereik en ik moet morgenochtend nog wat werken dus we rijden door. Terug naar de haven en 6 km verderop is een plek aan het strand. We komen er aanrijden en zijn overdonderd van de mooie plek. Het lijkt wel een tropisch eiland. Wit strand, blauwe zee, paar campers en tentjes. Een wc en een picknickbank. Verder alleen kabbelend water en fluitende vogels. En dat zomaar gratis midden in de natuur. Wat een rust hier. We komen acuut tot rust, stoeltjes buiten en genieten. Als we zitten te eten komt er een vrouw langslopen die haar tent opzet. Verhip, dat is de vrouw die op de berg vanmorgen een foto van ons maakte. Blijkt het haar zus te zijn, haha. Ze lijken nogal op elkaar. Ze rebbelt er op los, deelt ruim haar familieverbanden en geeft ons allerlei tips voor bergtochten hier op Senja. Tot en met maandag schijnt het weerbericht goed te zijn voor deze omgeving. We zien het wel, eerst maar eens hier genieten. De zon schijnt en we zitten hier zo precies op het noorden net als op de Noordkaap dat we tot 12 uur s nachts in de zon op het strand zitten. De zon gaat nog steeds niet onder voor de komende weken. Een keer moeten we naar bed, dus dat doen we dan ook maar braaf. Een fantastische plek!

30 juni 2023

Wat was het hier stil vannacht. We hadden de ramen met dekens extra geblindeerd omdat de zon zo fel naar binnen scheen. En dat werkte voor de nachtrust. Het is mooi wakker worden hier en we verstillen allebei. Het lijkt wel een retraiteplek. We blijven hier nog een dag. Lezen, mediteren, luisteren naar de zee en de vogels, de paar mensen die hier zijn lopen ook allemaal een trager tempo. 

Om een uur of 14 gaat Peter een eindje fietsen en ik lees lekker een boek en laat mijn hoofd leegsuizen door de kabbelende zee. De Engelse buurman komt weer terug gezien de lange wachtrij bij de ferry. Dat kennen we van gister inderdaad. Wij hoeven pas weer een ferry als we dit eiland verlaten en naar Andenes oversteken. We zien wel wanneer dat zal zijn. Er komt zowaar een Nederlandse camper aanrijden en naast ons staan. Dat is gezellig, leuk om weer eens Nederlanders tegen te komen. We maken gezellig een Limburgs praatje en de reisverhalen komen weer naar boven. Als Peter terugkomt neemt hij een duik in de koude Arctic zee, superstoer! Het is doorkomen en eruit haha. Zelfs de Noren zwemmen niet langer dan wij, dus net zo stoer. 

Verder hebben we deze dag niets meegemaakt behalve dat we compleet zen zijn, lekker op het strand eten en plakkerig zijn van de deet om de steekvliegen en muggen af te schrikken. Wat overigens goed werkt want ze lijken ons over te slaan.